ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Η ΛΑΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ ΣΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙ ΟΤΙ Η ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ ΑΝΑΒΑΛΛΕΤΑΙ ΛΟΓΩ ΣΟΒΑΡΟΥ ΚΩΛΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΟΜΙΛΗΤΟΥ.Η ΝΕΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ ΘΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΙ ΕΓΚΑΙΡΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Ο ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Ο πρωτομάρτυρας και πρωτεργάτης του Μακεδονικού Αγώνα, Παύλος Μελάς γεννήθηκε στην Μασσαλία της Γαλλίας στις 29 Μαρτίου 1870, και η οικογένειά του ήρ­θε στην Αθήνα το 1874. Ο πατέρας του είχε έντονη εθνική δράση και διέθεσε μεγάλο μέρος της περιουσίας, που είχε αποκτήσει στη Μασσαλία, για τους αγώνες του Έθνους και για κοινωνικούς σκοπούς. Ανατράφηκε μέσα σε ένα ζεστό οικο­γενειακό και εθνικό περιβάλλον όπου καλλιεργήθηκε η αγά­πη του για την Πατρίδα. Όπως γράφει στο ημερολόγιό του θέ­λει να πολεμήσει και να πεθάνει γι’ αυτήν. Ξεχωρίζει από τους συνομήλικούς του για την καλοσύνη του και την προθυ­μία του. Μεγαλώνει σε μια ταραγμένη εποχή κατά την οποία έχουν ξεσπάσει διάφορες επαναστατικές κινήσεις ενάντια στον τούρκο δυνάστη. Η Θεσσαλία, η Ήπειρος, η Κρήτη, η Μακεδονία, ζητούν την ένωση με τη Μητέρα Ελλάδα.
Το 1886 γίνεται δεκτός στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων απ’ όπου αποφοίτησε με το βαθμό του ανθυπολοχαγού του Πυροβολικού το 1891.Τον επόμενο χρόνο νυμφεύεται τη Να- ταλία Δραγούμη, κόρη του Στέφανου Δραγούμη και αδερφή του Ίωνος Δραγούμη, της γνωστής ένθερμης πατριωτικής οι­κογένειας με καταγωγή από την Μακεδονία. Απέκτησαν δύο παιδιά τον Μιχαήλ (Μίκη) και την Ζωή (Ζέζα), εξ ων και το ψευ­δώνυμο «Μίκης Ζέζας» με το οποίο πολέμησε στην Μακεδο­νία.
Το 1894 ιδρύεται η «Εθνική Εταιρεία», μυστική οργάνωση που σκοπό έχει την εθνική αφύπνιση των Ελλήνων και την απε­λευθέρωσή τους με κάθε θυσία. Φυσικά ο Παύλος υπήρξε δραστήριο μέλος της. Η ήττα του 1897 του προκαλεί αφάντα­στη πίκρα και ανυπομονεί πότε θα έρθει η ώρα να ξεκινήσει η ενεργός δράση του. Τον Φεβρουάριο του 1904 προκειμένου να αντιμετωπιστεί η δράση των βούλγαρων κομιτατζήδων στη τουρκοκρατούμενη Μακεδονία, που επεδίωκαν την προσάρ­τησή της στην Βουλγαρία, ο Παύλος Μελάς με το ψευδώνυ­μο Μίκης Ζέζας και οι αξιωματικοί Αλέξανδρος Κοντούλης, Αναστάσιος Πάπουλας και Γεώργιος Κολοκοτρώνης συμμε­τέχουν σε μυστική αποστολή και δραστηριοποιούνται στη δυ­τική Μακεδονία. Δυστυχώς αυτή η πρώτη προσπάθεια γίνεται αντιληπτή από τους τούρκους και παρά τη θέλησή τους μετά από ένα μήνα επιστρέφουν στην Αθήνα.
Παρόλα αυτά ακαταπόνητος συνεχίζει τον αγώνα, θυσιάζο­ντας την οικογενειακή του θαλπωρή. Τον Ιούλιο επιστρέφει στη Μακεδονία, συναντάται με συμπατριώτες και αποφασίζουν την συγκρότηση ενόπλων σωμάτων με άντρες από τις γύρω περιοχές για δράση και πάλι στην δυτική Μακεδονία, όπου κι­νούνται και οι βούλγαροι κομιτατζήδες. Ενθουσιασμένος μετα­βαίνει στην Αθήνα, για δεκαπέντε ημέρες, για να αναλάβει επί­σημα την αρχηγία του Μακεδονικού Αγώνα στην περιοχή της Καστοριάς και του Μοναστηρίου (σήμερα ονομάζεται Μπίτο- λα και εδαφικά ανήκει στα Σκόπια). Στις 28 Αυγούστου μαζί με τους άνδρες του, Μακεδόνες, Μανιάτες και Κρητικούς, εισέρ­χονται ένοπλα στη Μακεδονία. Έρχεται σε επαφή με τον Δε­σπότη της Καστοριάς Γερμανό Καραβαγγέλη, ο οποίος επίσης είχε αφιερώσει την ζωή του στην υπηρεσία της πατρίδας και αναλαμβάνει δράση στην περιοχή της Καστοριάς και τα Βιτό- λια. Οργανώνει την άμυνα των περιοχών, ενθαρρύνει τους ντό­πιους που φοβούνται, οι οποίοι πλέον αισθάνονται ασφά­λεια με την παρουσία του και αναζωπυρώνεται το εθνι­κό τους αίσθημα. Με ορμητήριο τα χωριά Λιγκοβά- νη και Λέχοβο πολεμά εξοντωτικά τους βούλγα­ρους, ενώ ταυτόχρονα καταδιώκεται και από τον τουρκικό στρατό. Στις 13 Οκτωβρίου κάνει στά­ση στο χωριό Στάτιστα (σήμερα ονομάζεται «Παύλος Μελάς»), για να ξεκουράσει τους άν­δρες του. Εκεί όμως βρισκόταν και ο βούλγα­ρος αρχικομιτατζής Βλάχος Μήτρου, ο οποί­ος ειδοποίησε τις οθωμανικές αρχές για να τον παγιδεύσει. Πράγματι, ισχυρό από­σπασμα του τουρκικού στρατού περικύ­κλωσε το χωριό και κατά την διάρκεια της συμπλοκής ο Παύλος Μελάς τραυ­ματίστηκε στην οσφυϊκή χώρα και με­τά από μισή ώρα, μέσα σε ανυπόφο­ρους πόνους αφήνει την τελευταία του πνοή. Ενταφιάστηκε στο παρεκκλήσιο των Ταξιαρχών στην Καστοριά από τον Δεσπότη Γερμανό Καραβαγγέλη.
Η θυσία του σηματοδότησε την ουσια­στική έναρξη του Μακεδονικού Αγώνα. Η δράση των Ελληνικών δυνάμεων έγινε πιο έντονη, περιόρισε τους βούλγαρους και κορυφώθηκε κατά τη διάρκεια των Βαλκα­νικών πολέμων 1912-1913. Το αίμα του πότισε το δέντρο της λευτεριάς που δεν άργησε να έρθει για τους περισσότερους Μακεδόνες αδερφούς μας. Ο Παύλος Μελάς αποτέλεσε υπόδειγμα γενναιότητας και αυταπάρνησης για την απελευθέρωση της Πατρίδας και σύμβολο του Μακεδονικού Αγώ­να. Δυστυχώς το σπίτι του στην Αθήνα στέκει εγκαταλελειμμένο, ανεκμετάλλευτο από τις εκά- στοτε ελληνικές αρχές και κυβερνήσεις, σε αντί­θεση με το σπίτι του μεγαλύτερου εχθρού των Ελλήνων, υπαίτιου του ξεριζωμού και της γενο­κτονίας του μικρασιατικού ελληνισμού, του τούρκου με εβραϊκή καταγωγή Κεμάλ Ατατούρκ στη Θεσσα­λονίκη. Το σπίτι του Κεμάλ έχει γίνει μουσείο και δέ­χεται καθημερινά επισκέψεις από τους τούρκους γείτονές μας οι οποίοι του δίνουν μορφή προσκυνή­ματος.
Την ελεύθερη Μακεδονία μας ακόμα και σήμερα την επιβουλεύονται ξένες δυνάμεις με την ανοχή των εκάστοτε «ελληνικών» κυβερνήσεων, που ξεπουλάνε το όνομά της, ξεχνώντας τους αγώνες και τις θυσίες των γενναίων Ελλήνων που με το αίμα τους πότισαν τη μακε­δονική γη.

ΜΙΚΗΣ ΜΑΝΤΑΚΑΣ Ενας μαρτυρας της Ευρωπης
Σαββατο 28 Φεβρουαρίου 2015
Σήμερα συμπληρώνονται 40 χρόνια από την ημέρα της δολοφονίας του Έλληνα εθνικιστή φοιτητή Μίκη Μάντακα, ενός ενεργού μέλους του Ε.Σ.Ε.Σ.Ι και της Ιταλικής FUAN, από δύο μέλη της άκρας αριστεράς: Τον Αλβάρο Λογιάκονο, της Potere Operaio και τον Φαμπρίτσιο Παντσιέρι, μέλους της Avanguardia Communista.
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ
Η Δίκη του Primavalle
Την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου του 1975, στα δικαστήρια της Ρώμης, που βρίσκονται στο ιστορικό της κέντρο, διεξαγόταν η δίκη του Ακίλε Λόλο. Ενός ακροαριστερού που διέπραξε μία από τις πιο φρικτές δολοφονίες στην ευρωπαϊκή ιστορία της τρομοκρατίας. Είναι η περίφημη υπόθεση του Primavalle, όπου δύο παιδιά, ο Στέφανο και ο Βιρτζίλιο Ματέι (8 και 22 χρονών αντίστοιχα), κάηκαν ζωντανά μετά από εμπρηστική επίθεση στο σπίτι τους, που σαν στόχο είχε τον πατέρα Ματέι, γνωστό στέλεχος του ιταλικού νεοφασιστικού κόμματος MSI στην περιοχή.
Από το πρωί της ημέρας της δίκης ξέσπασαν άγρια επεισόδια μεταξύ των συγκεντρωμένων συναγωνιστών και αριστερών, που κατέληξαν σε οδομαχίες και συγκρούσεις, ακόμα και μπροστά στην είσοδο του ποινικού δικαστηρίου. Την ώρα της δίκης, ο πρόεδρος της έδρας ανακοινώνει πως θα εκκενώσει την αίθουσα σε περίπτωση φασαρίας. Πράγμα το οποίο δεν άργησε να γίνει όταν δύο νέοι έρχονται στα χέρια μέσα στη δικαστική αίθουσα. Συλλαμβάνονται από τον επικεφαλής της αστυνομίας ο οποίος ζητάει τα στοιχεία τους: Ο ένας ονομαζόταν... Αλβάρο Λογιάκονο και μετά από παρέμβαση γερουσιαστή του ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος αφήνεται ελεύθερος.
Η πλατεία Κλόντιο
Γύρω στις 11:30 π.μ άγρια επεισόδια ξεσπούν στην πλατεία Κλόντιο και στις γύρω περιοχές, μετά από πορεία ενωμένων ακροαριστερών ομάδων. Στις συνοικίες Τριονφάλε και Ντέλε Βιτόριε θα εκτυλιχτούν σοβαρά επεισόδια μεταξύ εθνικιστών και ακροαριστερών, που θα διαρκέσουν πάνω από δύο ώρες. Με λοστούς, πέτρες, τούβλα, αλλά και πιστόλια, οι ακροαριστεροί, όντας πολυάριθμοι, θα επιτεθούν στους εθνικιστές οι οποίοι αποχωρούσαν από τα δικαστήρια. Μέσα σε λίγη ώρα οι οδομαχίες θα οδηγηθούν στην πλατεία Ριζορτσιμέντο, εκεί όπου στεγάζονταν τα γραφεία του MSI, στην Via Ottaviano. Περίπου 500 αριστεριστές επιτίθενται στα γραφεία της τηλεόρασης RAI, ενώ 80 μέλη της Avanguardia Communista, μετά από επιθέσεις ενάντια στην αστυνομία, κατευθύνονται μέσα από σοκάκια στα γραφεία του MSI στα οποία πληροφορήθηκαν πως βρίσκονται οι εθνικιστές που έφυγαν από τα δικαστήρια.
Στη Via Ottaviano
Τα γραφεία της Via Ottaviano είναι τα παλαιότερα εθνικιστικά πολιτικά γραφεία στην Ευρώπη. Ανήκαν στο κόμμα του Μπενίτο Μουσολίνι από τη δεκαετία του '30 και είναι κατασκευασμένα σαν “κατακόμβη” με πάνω από δύο εξόδους και διαδρόμους, για περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Στα γραφεία του MSI βρίσκονται περίπου 20 “μισίνι” (όπως αποκαλούνταν τα μέλη του κόμματος) ενώ τους προσεγγίζουν δύο ομάδες ακροαριστερών, των 50 ατόμων η καθεμία. Στην κεντρική είσοδο των γραφείων, το μεσημέρι της 28ης Φεβρουαρίου του '75, εκτοξεύονται βόμβες μολότοφ και η φωτιά αρχίζει να φουντώνει.
Ένας συναγωνιστής, μέσα στην αναταραχή, προλαβαίνει να σφραγίσει την κεντρική πόρτα και να αποτρέψει την εισβολή της ομάδας των ακροαριστερών. Εν μέσω καπνών, μία δεκαμελής ομάδα οδηγείται σε μια αυλή στο πίσω μέρος των γραφείων, η οποία βγάζει σε ένα μέρος της πλατείας. Οι ακροαριστεροί ελίσσονται και ανεβαίνουν στην πλατεία ενώ μια οπλισμένη ομάδα περιμένει τους συναγωνιστές να εμφανιστούν. Όταν ξεπροβάλλουν οι εθνικιστές, οι ακροαριστεροί ανοίγουν πυρ και μία σφαίρα βρίσκει στο κεφάλι τον συναγωνιστή Μίκη Μάντακα. Αμέσως, εν μέσω πυρών, άλλοι δύο συναγωνιστές τον οδηγούν υποβασταζόμενο στο εσωτερικό των γραφείων. Οι κομμουνιστές επιτίθενται εκ νέου ενώ οι ελάχιστοι συναγωνιστές που έχουν παραμείνει στα γραφεία καταφέρνουν να τους απωθήσουν. Κλείνουν μια καγκελόπορτα, που βρισκόταν στον προθάλαμο των γραφείων, και οπισθοχωρούν. Οι αριστεροί καταφέρνουν να παραβιάσουν μια τζαμόπορτα και βάλλουν και πάλι εναντίον των συναγωνιστών. Παράλληλα, ο Μάντακας έχει οδηγηθεί σε ένα παραπλήσιο γκαράζ και στο πλάι του έχει έναν ακόμα συναγωνιστή. Η ομάδα των εθνικιστών, που είχε βγει στην πλατεία Ριζορτσιμέντο, επιστρέφει στο εσωτερικό των γραφείων και επιτίθεται στην ομάδα των ακροαριστερών. Εκείνη την ώρα τραυματίζεται από σφαίρα στα πλευρά ένας ακόμα εθνικιστής,. μέλος του Fronte Della Gioventu, ο Φάμπιο Ρόλι. Οι κομμουνιστές, πιστεύοντας πως υπάρχουν περισσότερα μέλη του MSI απ' όσα υπολόγιζαν, οπισθοχωρούν πυροβολώντας. Για όλο το διάστημα της σύγκρουσης η αστυνομία ήταν άφαντη, ενώ ο Μάντακας βρίσκεται βαριά τραυματισμένος στο εσωτερικό του γκαράζ. Μόλις κοπάζει η αναταραχή καλείται ασθενοφόρο, που παραλαμβάνει τον Έλληνα φοιτητή.
Στο νοσοκομείο
Ο Μάντακας οδηγείται σε κρίσιμη κατάσταση στο νοσοκομείο Σάντο Σπιρίτο. Πέφτει σε κώμα και μετά από πολυάριθμες μεταγγίσεις αίματος μεταφέρεται στο νοσοκομείο Σαν Καμίλο, περίπου στις 14:30. Ο χειρούργος καθηγητής Καρπάνο δηλώνει πως η κατάσταση είναι πολύ κρίσιμη λόγω της ακατάσχετης αιμορραγίας. Οι μεταγγίσεις αίματος συνεχίζονται, ενώ ο νευροχειρούργος τον κάνει εισαγωγή για εγχείρηση. Οι δηλώσεις του ιατρού ήταν: “Το βλήμα μπήκε στην αριστερή περιοχή του βρεγματικού οστού και διέσχισε το σύνολο του κρανίου, κάνοντας να εκραγεί ο εγκέφαλος”. Το χειρουργείο κρατάει δύο ώρες και στις 18:30 η καρδιά του Μίκη Μάντακα παύει να χτυπά.